SAM in Marrakech (dag 1)
Door: Bram (Ali Baba)
Blijf op de hoogte en volg SAM
06 April 2018 | Marokko, Marrakesh
Dag 1
SAMinMARRAKECH
De reis
Eindelijk, het is zover ! Donderdagmorgen 3.50 uur! Best wel vroeg voor de doorsnee ambtenaar! En het kan gezegd worden, her en der had het gezicht nog wel wat verfrissend water kunnen gebruiken
Een ieder was keurig op tijd en de reis naar Schiphol kon starten in onze party-bus! Sommigen onder ons wilden gelijk al beginnen, maar “party-time” liet nog even op zich wachten. Op Schiphol was de rest van de groep al gedropt. Met een korte plechtigheid werden Ismail en Leontien benoemd tot onze officiële reisgidsen. Daarna ff door de bagagecontrole heen en op naar de shops. Dat bleek echter een misrekening. Een chagerijnige dame aan de balie had het vroege ochtenduur nog niet goed verwerkt en we moesten vrijwel allemaal onze handbagage in het vrachtruim achterlaten. Maar wij schakelen snel. Een sterke kop koffie en een broodje deden ons goed. Het wijntje en een slaapmutsje voor de nestors was snel ingekocht en we waren op tijd voor de boarding. De vlucht verliep zonder noemenswaardigheden. Die volgden toen we nog maar net in Marokko waren. Alleen de deugden in ons midden, Wim en Christel, werden niet gefouilleerd. De rest moest eraan geloven. En onze reisleidster Leontien kreeg helemaal een VIP-behandeling. Die lukt het, om net in Marokko aangekomen, de toorn van een Marokkaanse marechaussee over zich uit te roepen. Waarschijnlijk had zij zijn knipoog niet gezien. Na het nodige oponthoud hebben wij ons in het verkeer van Marrakech begeven. Alles scheurt door elkaar heen. Stoplichten hebben wel een functie, maar ik ben er nog niet achter welke??
Alles schiet zo ineens de weg op en snijdt elkaar de pas af. We weten dat we in Marrakech zijn.
Ons onderkomen
Eenmaal door de stadspoort heen werd ons verteld dat hier in de buurt ons B&B / riad moest zijn. We moesten via steegjes en onderdoorgangetjes de oude stad in. Waar moest dit eindigen? Je komt ezeltjes tegen, die als vrachtwagen gebruikt worden. Heel veel verkopers met prullaria, heel veel verscheidenheid in wat moet doorgaan voor etenswaren en heel veel mensen die het niet zo best hebben. Dat straalt niet alleen van de mensen af, ook van de dieren. En dan komen wij, door een klein deurtje in een blinde muur, terecht in ons paleisje, riad Magic d’Orient. Wauw, hier gaan wij het heel goed en gezellig hebben. Mohamed, onze gastheer gunt ons al snel een heerlijk theemomentje. Het is een overheerlijk munttheetje. Wij hebben al snel door dat hier ook de koekjes en andere snoeperijen heel lekker zijn.
Marrakech
Hierna volgt onze eerste wandelende kennismaking met Marrakech. De drukte van het verkeer, het geclaxoneer, de brommertjes, de ezelwagentjes, de taxi's geven een chaotisch verkeersbeeld zeer. Wat een stad. Toen het grote Jemaa el Fna plein in zicht kwam werd het duidelijk dat we hier in een smeltkroes van nationaliteiten en culturen terecht gekomen zijn. En heel veel mensen proberen je iets aan te smeren. Voor je het weet heb je een aap op je schouder of heb je te lang bij een slangenbezweerder stil gestaan. Of je bent ongevraagd een armband of een horloge rijker die je nog wel moet betalen. Maar het heeft wat en je bent weer een hele ervaring rijker na een rondje op het plein. Foto's heb je dan nog niet veel. Want zodra men in de gaten heeft dat je foto's van een slangenbezweerder of iemand in klederdracht neemt moet je betalen of gaat men in je beeld staan. Voor Bram viel niet veel eer te behalen. Maar we hadden vervolgens onze koers verlegd want we waren zo onderhand een stelletje hongerige wolven. Geholpen door de locals in onze groep hadden we snel een mooi dakterrasje gevonden met heel veel lekker eten. Hierna werd een korte pause ingelast in onze riad. Even de voetjes af laten koelen. Vervolgens heeft Marrakech geweten dat er een groep pingelaars gearriveerd was. Sommige mensen vragen eerst om raad, maar die blijken de kunst van het afdingen helemaal te beheersen. Er is heel wat handel over de toonbank gegaan en de prijzen zijn sinds Janneke in Marrakech is helemaal ingestort.
Verkopers werden helemaal gek op haar, maar volgens ons had dit een andere uitleg, ze werden helemaal gek van haar. Alle indrukken hadden ons na deze al lange dag zo zoetjes aan gesloopt. Dus weer een rust en theemomentje, met heel veel meegenomen lekkers. Het was zo goed toeven in het riad, dat Bram en Ismail op voedseljacht gegaan zijn. Komen die gasten daarna met een karrevracht aan eten terug. Ze hadden het nog net zonder ezelkarretje afgekund. Na al dit lekkers en een overheerlijk wijntje gingen de luikjes in het riad letterlijk en figuurlijk dicht. De dames vertrokken naar boven en zorgden nog voor het nodige gegil, omdat een zwerfkat hun bed voor zijn mandje had aangezien. Wim, Bram en Ismail bleven nog wat hangen. Voor de eerste twee had dit een reden, er zat nog een slaapmutsje onder de kurk.
Zo liep een eerste dag in Marrakech op zijn eind. En wat een indrukken kan je in één dag opdoen.
SAMinMARRAKECH
De reis
Eindelijk, het is zover ! Donderdagmorgen 3.50 uur! Best wel vroeg voor de doorsnee ambtenaar! En het kan gezegd worden, her en der had het gezicht nog wel wat verfrissend water kunnen gebruiken
Een ieder was keurig op tijd en de reis naar Schiphol kon starten in onze party-bus! Sommigen onder ons wilden gelijk al beginnen, maar “party-time” liet nog even op zich wachten. Op Schiphol was de rest van de groep al gedropt. Met een korte plechtigheid werden Ismail en Leontien benoemd tot onze officiële reisgidsen. Daarna ff door de bagagecontrole heen en op naar de shops. Dat bleek echter een misrekening. Een chagerijnige dame aan de balie had het vroege ochtenduur nog niet goed verwerkt en we moesten vrijwel allemaal onze handbagage in het vrachtruim achterlaten. Maar wij schakelen snel. Een sterke kop koffie en een broodje deden ons goed. Het wijntje en een slaapmutsje voor de nestors was snel ingekocht en we waren op tijd voor de boarding. De vlucht verliep zonder noemenswaardigheden. Die volgden toen we nog maar net in Marokko waren. Alleen de deugden in ons midden, Wim en Christel, werden niet gefouilleerd. De rest moest eraan geloven. En onze reisleidster Leontien kreeg helemaal een VIP-behandeling. Die lukt het, om net in Marokko aangekomen, de toorn van een Marokkaanse marechaussee over zich uit te roepen. Waarschijnlijk had zij zijn knipoog niet gezien. Na het nodige oponthoud hebben wij ons in het verkeer van Marrakech begeven. Alles scheurt door elkaar heen. Stoplichten hebben wel een functie, maar ik ben er nog niet achter welke??
Alles schiet zo ineens de weg op en snijdt elkaar de pas af. We weten dat we in Marrakech zijn.
Ons onderkomen
Eenmaal door de stadspoort heen werd ons verteld dat hier in de buurt ons B&B / riad moest zijn. We moesten via steegjes en onderdoorgangetjes de oude stad in. Waar moest dit eindigen? Je komt ezeltjes tegen, die als vrachtwagen gebruikt worden. Heel veel verkopers met prullaria, heel veel verscheidenheid in wat moet doorgaan voor etenswaren en heel veel mensen die het niet zo best hebben. Dat straalt niet alleen van de mensen af, ook van de dieren. En dan komen wij, door een klein deurtje in een blinde muur, terecht in ons paleisje, riad Magic d’Orient. Wauw, hier gaan wij het heel goed en gezellig hebben. Mohamed, onze gastheer gunt ons al snel een heerlijk theemomentje. Het is een overheerlijk munttheetje. Wij hebben al snel door dat hier ook de koekjes en andere snoeperijen heel lekker zijn.
Marrakech
Hierna volgt onze eerste wandelende kennismaking met Marrakech. De drukte van het verkeer, het geclaxoneer, de brommertjes, de ezelwagentjes, de taxi's geven een chaotisch verkeersbeeld zeer. Wat een stad. Toen het grote Jemaa el Fna plein in zicht kwam werd het duidelijk dat we hier in een smeltkroes van nationaliteiten en culturen terecht gekomen zijn. En heel veel mensen proberen je iets aan te smeren. Voor je het weet heb je een aap op je schouder of heb je te lang bij een slangenbezweerder stil gestaan. Of je bent ongevraagd een armband of een horloge rijker die je nog wel moet betalen. Maar het heeft wat en je bent weer een hele ervaring rijker na een rondje op het plein. Foto's heb je dan nog niet veel. Want zodra men in de gaten heeft dat je foto's van een slangenbezweerder of iemand in klederdracht neemt moet je betalen of gaat men in je beeld staan. Voor Bram viel niet veel eer te behalen. Maar we hadden vervolgens onze koers verlegd want we waren zo onderhand een stelletje hongerige wolven. Geholpen door de locals in onze groep hadden we snel een mooi dakterrasje gevonden met heel veel lekker eten. Hierna werd een korte pause ingelast in onze riad. Even de voetjes af laten koelen. Vervolgens heeft Marrakech geweten dat er een groep pingelaars gearriveerd was. Sommige mensen vragen eerst om raad, maar die blijken de kunst van het afdingen helemaal te beheersen. Er is heel wat handel over de toonbank gegaan en de prijzen zijn sinds Janneke in Marrakech is helemaal ingestort.
Verkopers werden helemaal gek op haar, maar volgens ons had dit een andere uitleg, ze werden helemaal gek van haar. Alle indrukken hadden ons na deze al lange dag zo zoetjes aan gesloopt. Dus weer een rust en theemomentje, met heel veel meegenomen lekkers. Het was zo goed toeven in het riad, dat Bram en Ismail op voedseljacht gegaan zijn. Komen die gasten daarna met een karrevracht aan eten terug. Ze hadden het nog net zonder ezelkarretje afgekund. Na al dit lekkers en een overheerlijk wijntje gingen de luikjes in het riad letterlijk en figuurlijk dicht. De dames vertrokken naar boven en zorgden nog voor het nodige gegil, omdat een zwerfkat hun bed voor zijn mandje had aangezien. Wim, Bram en Ismail bleven nog wat hangen. Voor de eerste twee had dit een reden, er zat nog een slaapmutsje onder de kurk.
Zo liep een eerste dag in Marrakech op zijn eind. En wat een indrukken kan je in één dag opdoen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
